7 września 2020r. już po raz dziewiąty została przeprowadzona akcja wspólnego czytania największych dzieł polskiej literatury. Międzynarodowa akcja "Narodowe Czytanie" organizowana jest przez Prezydenta RP od 2012 roku. Została zainicjowana wspólną lekturą Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.
W 2020 roku lekturą była Balladyna Juliusza Słowackiego.
Celem akcji jest przede wszystkim propagowanie, popularyzacja czytelnictwa, zwrócenie uwagi na potrzebę dbałości o polszczyznę oraz wzmocnienie poczucia wspólnej tożsamości.
W związku z obecną sytuacją epidemiologiczną, w trosce o wspólne bezpieczeństwo akcja "Narodowe Czytanie" została przeprowadzona w klasach.
Podczas lekcji o godzinie 10.00 nauczyciele, którzy prowadzili zajęcia w danej klasie, przeczytali wybrany fragment lektury.
Podczas lekcji o godzinie 10.00 nauczyciele, którzy prowadzili zajęcia w danej klasie, przeczytali wybrany fragment lektury.
A teraz słów kilka o Balladynie… Dramat ten Juliusz Słowacki napisał w Genewie, w okresie tzw. Wielkiej Emigracji. Nastroje panujące wśród emigrantów były złe. Do głowy przyszła mu myśl, by napisać dzieło, które pokazywałoby „optymistyczną” przeszłość kraju i jego ogólnohistoryczne przeznaczenie.
Sięgnął więc po tematykę legendarną, przypominającą Polakom tradycję i główne wartości… zrobił to w sposób niekonwencjonalny – posługując się ironią wobec otaczanej kultem tradycji. Powstało więc dzieło nowatorskie. W jednym z listów pisał:
(…) bo choć rzecz jest polska, ale nie patriotyczna, więc gotowa mi źle odpłacić…”
Po opublikowaniu „Balladyny” czytelnicy i krytycy rzeczywiście drwili z tego dramatu. Nie rozumieli, że ma być to uniwersalny, międzyepokowy model polskiego losu, fantastyczna legenda. A przecież poecie chodziło o refleksję, by z przeszłości można było wysnuć wnioski na przyszłość.
Sięgnął więc po tematykę legendarną, przypominającą Polakom tradycję i główne wartości… zrobił to w sposób niekonwencjonalny – posługując się ironią wobec otaczanej kultem tradycji. Powstało więc dzieło nowatorskie. W jednym z listów pisał:
(…) bo choć rzecz jest polska, ale nie patriotyczna, więc gotowa mi źle odpłacić…”
Po opublikowaniu „Balladyny” czytelnicy i krytycy rzeczywiście drwili z tego dramatu. Nie rozumieli, że ma być to uniwersalny, międzyepokowy model polskiego losu, fantastyczna legenda. A przecież poecie chodziło o refleksję, by z przeszłości można było wysnuć wnioski na przyszłość.
Nauczyciele bibliotekarze